Wiadomości z kategorii: Niewydolność serca

W przypadku niewydolności serca jednym z zaleceń, które otrzymują pacjenci, jest ograniczenie podejmowania nadmiernego wysiłku. Z drugiej jednak strony zdecydowanie nie jest tak, że dla pacjentów z tą chorobą serca aktywność fizyczna jest przeciwwskazana – umiarkowanego stopnia wysiłek fizyczny może wywierać bowiem bardzo korzystne efekty u osób z niewydolnością serca.

Szok, przerażenie, niepewność – diagnoza zaburzeń rytmu serca u dzieci powoduje wiele silnych emocji u młodych pacjentów i ich bliskich. Kardiolodzy jednak uspokajają: skuteczne leczenie zaburzeń rytmu serca, także w przypadku najmłodszych chorych, jest jak najbardziej możliwe. O ablacji, szansie na zdrowe i aktywne życie dla dzieci z zaburzeniami rytmu serca, mówi nowa odsłona kampanii edukacyjnej „Akcja Ablacja – Dzieci”.

– Mogłoby się wydawać, że wydłużenie życia to najważniejszy cel terapii niewydolności serca. Tymczasem z punktu widzenia pacjenta niezmiernie istotny jest wskaźnik jakości życia. Musimy brać pod uwagę nie tylko to, o ile maksymalnie uda nam się wydłużyć choremu życie, ale także to, czy nasz pacjent będzie w stanie samodzielnie funkcjonować i jak będzie się czuł na co dzień. To bardzo ważne aspekty i w terapii niewydolności serca nie wolno nam o tym zapominać – mówi prof. Małgorzata Lelonek, FESC, FHFA, kierownik Zakładu Kardiologii Nieinwazyjnej Uniwersytetu Medycznego w Łodzi, przewodnicząca Asocjacji Niewydolności Serca Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego.

Niewydolność serca jest schorzeniem, które może znacząco wpływać na codzienne funkcjonowanie chorego – pojawiająca się w jego przebiegu u niektórych chorych pogorszona tolerancja wysiłku bywa tak nasilona, że podjęcie jakiejkolwiek aktywności bywa bardzo trudne. Z tego powodu choroba wymaga właściwego leczenia, jak i postępowania pacjenta – dla wielu osób zaskakujące bywa to, że zalecane im bywa… ograniczenie przyjmowania płynów.

Badania i obserwacje przeprowadzone w różnych krajach od początku pandemii COVID-19 potwierdzają, że zaburzenia rytmu serca mogą ujawniać się i zaostrzać w wyniku infekcji koronawirusowej oraz stanowić jej istotne powikłanie. Większość doniesień sugeruje jednocześnie, że pacjenci o najcięższym przebiegu COVID-19 i znaczącym nasileniu arytmii jeszcze przed hospitalizacją mają zdiagnozowane zaburzenia rytmu serca lub są obciążeni pod względem sercowo-naczyniowym, co stanowi ważny czynnik ryzyka rozwoju zaburzeń rytmu serca.

Opublikowana przez Ministerstwo Zdrowia lista refundacyjna na wrzesień nie zakłada farmakoterapii flozynami, które znacząco poprawiają rokowania i ratują życie chorym z niewydolnością serca. 

Kardiomiopatia rozstrzeniowa (ang. dilated cardiomyopathy- DCM) jest chorobą mięśnia sercowego, charakteryzującą się poszerzeniem lewej lub prawej komory lub obu komór serca, z upośledzeniem czynności skurczowej.

Serce płucne to dość obco brzmiący termin, który jednak określą pewną poważną przypadłość – mianem tym opisuje się stan, w którym dochodzi do znacznego przeciążenia prawej komory serca, skutkującego zmianami jej struktury i niewydolnością w zakresie pompowania krwi. Jakie mogą być przyczyny serca płucnego i jakie objawy mogą sugerować ten problem?

Przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP) i niewydolność serca to dwie odrębne jednostki, które jednak bardzo dużo ze sobą łączy. Mają one podobne czynniki ryzyka, jak i wspólną część objawów. Najciekawsze jednak w łączącej je zależności jest to, że jedno z tych schorzeń może nasilać ryzyko, jak i pogarszać przebieg drugiego.

Podczas wysiłku fizycznego dochodzi do zwiększenia zapotrzebowania mięśni szkieletowych na tlen, co prowadzi do przyspieszenia rytmu serca. Częstotliwość rytmu serca zwiększa się, aż do osiągnięcia tzw. maksymalnej częstotliwości rytmu. U osób z chorobą wieńcową objawy niedokrwienia mięśnia sercowego pojawiają się zdecydowanie wcześniej, nim zostanie osiągnięta częstotliwość maksymalna. Elektrokardiograficzna próba wysiłkowa jest niejako próbą prowokacyjną w warunkach kontrolowanych.

Tachykardia, czyli częstoskurcz serca, to groźne schorzenie, które wywołane jest skurczami z węzła zatokowego, które są nieprawidłowe, czego skutkiem jest niemiarowa praca serca. W skrajnych przypadkach tachykardia może prowadzić do śmierci.

Wieloletnia ekspozycja na zanieczyszczone powietrze może przyczyniać się do powiększenia komór serca, a w konsekwencji zwiększenia ryzyka niewydolności – wykazały badania opublikowane w piśmie „Circulation”.

Aspargin, bo o nim mowa, na mocy decyzji własnej, został wyłączony z obrotu na terenie Polski.

Z początkiem 2017 roku pojawiły się wieści o pierwszym wykorzystaniu nowej metody w leczeniu zastoinowej niewydolności serca. Innowacja polegała na tym, że celem nowoczesnej techniki było zwiększenie odpływu płynów ze struktur układu limfatycznego. Procedurę przeprowadzono w Stanach Zjednoczonych u 61-letniego pacjenta, którzy przez swoje problemy dotyczące czynności układu krążenia musiał być wielokrotnie hospitalizowany.

Kardiomiopatiami nazywamy niejednorodną grupę schorzeń serca. Co ważne mogą one występować z innymi chorobami, być lub nie dziedziczne i prezentować bardzo różny obraz kliniczny. Lista kardiomiopatii cały czas się powiększa.

Najnowsze badanie opublikowane w czasopiśmie „Heart” podaje - codzienne wypijanie dwóch lub więcej szklanek słodzonych napojów przyczynia się do zwiększonego ryzyka rozwoju niewydolności serca u mężczyzn

AMEKG jest badaniem pracy serca, zaproponowanym przez Holtera w 1961r. Badanie to głównie bazuje na zapisie pracy serca na nośniku danych co umożliwia późniejszy jego przegląd na monitorze.

Choroba wieńcowa, zgodnie z wynikami badań, jest najczęstszą przyczyną niewydolności serca, u osób powyżej 75 roku życia.

Stała stymulacja serca jest metodą terapeutyczną stosowaną w medycynie od ponad 40 lat. Polega ona na umieszczeniu elektrod w sercu pacjenta, które w stały sposób regulować będą pracę serca.

W leczeniu zastoinowej niewydolności serca duży przełom przyniosły wyprowadzone w latach 60-tych leki moczopędne działające w pętli Henlego.