Choroba wieńcowa

Coraz więcej badań wskazuje na to, że leki zażywane długotrwale przez pacjentów z chorobą wrzodową (żołądka czy dwunastnicy), refluksem, zgagą oraz innymi dolegliwościami ze strony górnego odcinak przewodu pokarmowego mogą prowadzić do zwiększenia ryzyka zawału.

Choroby serca uznawane są za jeden z głównych problemów zdrowotnych, dotykających mieszkańców Polski. W 2009 roku, prawie połowa zgonów odnotowanych w Polsce, nastąpiła na skutek wystąpienia chorób serca. Wg firmy konsultingowej KPGM, coroczna diagnostyka i terapia wynosi nawet 15,3 mld PLN, hospitalizacja 7,5 mld PLN, opieka ambulatoryjna blisko 3,7 mld PLN .

Do podstawowych anomalii tętnic wieńcowych zaliczamy ektopowe odejście lewej lub prawej tętnicy z przeciwległej zatoki wieńcowej, odejście lewej tętnicy wieńcowej od tętnicy płucnej oraz wrodzone wieńcowe przetoki tętniczo-żylne.

Zawał oznacza martwicę narządu lub tkanki wywołaną niedokrwieniem. W zależności od miejsca niedokrwienia, wyróżnia się zawał tkanki mózgowej (udar niedokrwienny mózgu), płuca lub serca.O zawale serca mówimy wtedy, gdy niedokrwienie w tym narządzie trwa co najmniej 20 minut. Po tym czasie dochodzi do śmierci niektórych komórek mięśnia sercowego. Z kolei po 3-6 godzinach od wystąpienia zawału z jednoczesnym brakiem interwencji medycznej, „umierają” wszystkie miocyty serca. Zjawisko to można bezpośrednio zaobserwować podczas badania histologicznego.Podstawowym objawem zawału serca jest ból, analogiczny do tego, jaki towarzyszy stabilnej chorobie wieńcowej, z tym zastrzeżeniem, że w pierwszym przypadku, ból nie ustępuje w ciągu 5 minut od zaniku działania wywołujących go czynników, czy po podaniu jednej dawki (0,4 mg nitrogliceryny) podjęzykowo.

Powstawanie miażdżycy naczyń wiąże się z produkcją, stabilizacją i oderwaniem się blaszki miażdżycowej. Ta ostatnia składa się z lipidowego rdzenia, włóknistej otoczki i wielu komórek zapalnych (m.in. makrofagów). Otoczka włóknista natomiast zbudowana jest z dwóch białek – kolagenu, elastyny oraz dużej grupy enzymów proteolitycznych (tj. degradujących białka) - metaloproteinaz.

Podwyższone wartości metaloproteinaz stwierdza się poprzez badanie surowicy krwi. Najnowszą „zdobyczą” farmakologii klinicznej w terapii miażdżycy są substancje lecznicze zwane inhibitorami metaloproteinaz.

Choroba wieńcowa, zwana również chorobą niedokrwienną serca jest schorzeniem spowodowanym niedostatecznym ukrwieniem oraz dotlenieniem serca.

Choroby układu krążenia stanowią jedno z największych wyzwań medycyny XXI wieku. Wzrost zapadalności i umieralności na choroby jest szczególnie zauważalny w krajach wysokorozwiniętych. Na chorobę wieńcową ma wpływ wiele czynników, z których część jest modyfikowalna.

Występowanie zawałów serca u dzieci, nastolatków i młodych dorosłych w Stanach Zjednoczonych rośnie w alarmującym tempie, podczas gdy liczba wystąpień zawału u osób starszych obniża się. 

Wstrząs kardiogenny (WK) to jedna z najgorzej rokujących patologia układu krążenia spowodowana niedostatecznym przepływem (hipoperfuzją) krwi przez tkanki. Najczęściej występuje jako powikłanie świeżego zawału serca, stanowiąc jedną z głównych, pozawałowych przyczyn zgonów. W przeciągu miesiąca w wyniku WK umiera ok. 40 – 60 % chorych (nawet tych poddanych terapii).

Choroba wieńcowa może zostać rozpoznana przez kardiologa podczas dokładnego osłuchiwania pacjenta- choć jest to bardzo rzadko.

Przyczyny niemego niedokrwienia są złożone i nie do końca poznane. Prawdopodobnym powodem są zaburzenia mechanizmów ostrzegania oraz zróżnicowanie wrażliwości na ból. Występuje silny związek między niemymi niedokrwieniami a cukrzycą. Pacjenci z cukrzycą mają uszkodzone obwodowe włókna nerwowe oraz cierpią na mikroangiopatię.

Mianem chorób niedokrwiennych serca określa się wszystkie stany niedokrwienia mięśnia sercowego spowodowane niedostatecznym zaopatrzeniem w tlen.

Każdy z nas zna lub kiedyś znał osobę, która przebyła zawał serca. Nic dziwnego, ponieważ 40% społeczeństwa umiera w naszym kraju z tego powodu.

Choroby układu sercowo-naczyniowego należą do najczęstszych schorzeń w naszej populacji, zostawiając w tyle nawet nowotwory.  Jedną  z ich najpoważniejszych konsekwencji jest zawał mięśnia sercowego. Jak rozpoznać, że mogło dojść do zawału i jak pomóc choremu przed przybyciem karetki pogotowia?

Zawał serca jest ostrym zespołem wieńcowym, w którym dochodzi do zamknięcia światła tętnicy. Najbardziej charakterystycznym objawem jest ból w klatce piersiowej, jednak istnieje również szereg innych, nietypowych objawów mogących świadczyć o zawale serca. Najważniejsza w przypadku ich wystąpienia jest niezwłoczna pomoc medyczna.

Zawał serca jest stanem bezpośredniego zagrożenia dla życia i zdrowia pacjenta. Zaliczany jest do jednej z chorób wieńcowych, w której dochodzi do powstania obszaru martwicy, na skutek zamknięcia bądź dużego zwężenia światła tętnicy. Serca nie jest właściwie ukrwione. W konsekwencji prowadzi to do pojawienia się silnego kłująco- pulsującego bólu w klatce piersiowej, promieniującego do rąk czy żuchwy, pojawiają się zawroty oraz ból głowy, duszności i omdlenia.

Dławica Prinzmetala jest jedną z postaci choroby wieńcowej, a objawy jej towarzyszące, związane są z obecnymi w tętnicach wieńcowych serca, zmianami miażdżycowymi. Ból, pojawia się na skutek silnego kurczenia się tętnic wieńcowych, towarzyszy pacjentom najczęściej nad ranem bądź w nocy.

Do powstania zawału serca przyczynia się martwica komórek mięśnia sercowego, na danym obszarze, która powstaje na skutek zamknięcia światła naczynia wieńcowego. Charakterystycznym jego objawem jest kłująco-palący ból w klatce piersiowej, uczucie duszności, omdlenia i inne. Zawał serca stanowi bezpośrednie zagrożenie zagrożenie dla zdrowi i życia.

Zawał serca jest stanem zagrażającym życiu człowieka. Dochodzi do niego w sytuacji gdy na skutek m.in. niewydolności wieńcowej, zaburzone zostanie doprowadzanie krwi do serca. W przypadku pojawienia się podejrzenia o możliwości zawału serca u jakiejś osoby, należy natychmiast jej pomóc.