Węglowodany w profilaktyce chorób układu krążenia

Węglowodany w profilaktyce chorób układu krążenia powinny stanowić 55-60% całkowitego dziennego zapotrzebowania energetycznego. Zalecane są węglowodany złożone, pochodzące z produktów zbożowych: gruboziarnistych kasz, makaronów, ryżu brązowego, pieczywa z pełnego ziarna oraz nasion roślin strączkowych, ziemniaków. W prewencji chorób układu sercowo-naczyniowego ograniczane są cukry proste np.: sacharoza, fruktoza, glukoza. Zalecane jest, aby dostarczały nie więcej niż 10% dobowego zapotrzebowania energetycznego. Z czego to wynika? Zwiększone spożycie cukrów prostych przyczynia się do podwyższenia poziomu trójglicerydów w krwi, powoduje wzmożoną syntezę lipoprotein VLDL, odkładanie tłuszczu w postaci tkanki tłuszczowej. Cukry proste znajdują się w następujących produktach: słodycze, miód, cukier, dżemy i marmolady wysokosłodzone, wyroby cukiernicze.

Bardzo istotnym węglowodanem nieprzyswajalnym, niezbędnym w profilaktyce chorób układu krążenia jest błonnik pokarmowy. Występuje w nieoczyszczonych produktach zbożowych, surowych warzywach i owocach, owocach suszonych, nasionach roślin strączkowych. Europejskie Wytyczne z 2012 roku zalecają, aby spożywać go w ilości ok. 30-45 g na dobę, z czego połowa rekomendowanej ilości powinna pochodzić z owoców i warzyw, które są źródłem błonnika rozpuszczalnego. Pełni on wiele ważnych funkcji w organizmie człowieka. Jeśli chodzi o układ krążenia przyczynia się do obniżenia stężenia cholesterolu w surowicy krwi, zwiększa wydalanie tłuszczów z kałem, wiąże kwasy żółciowe, powoduje opóźnienie wchłaniania trójglicerydów.

Wybierając główne źródło energii w diecie należy sięgać po produkty pełnoziarniste, jak najmniej oczyszczone, ograniczyć spożywanie słodyczy, wyrobów cukierniczych, które są źródłem cukrów prostych. Przestrzegając tej zasady dostarczymy organizmowi witamin, składników mineralnych, ale również ustrzeżemy się przed otyłością i rozwojem chorób.