Hiperkaliemia – co to takiego?

Często przebieg jest bezobjawowy, w części przypadków natomiast  pojawia się grupa objawów klinicznych w tym :

• Osłabienie siły mięśniowej.
• Zaburzenia rytmu serca głównie pod postacią tachykardii, migotania komór.
• Zaburzenia czucia (najczęściej występują tzw parestezje czyli nieprzyjemne odczucia pod postacią mrowienia, drętwienia kończyn).
• Zaburzenia świadomości (na przykład splątanie czyli stan kiedy chory jest przytomny ale działania i myślenie staja się chaotyczne).

Przyczynami zwiększonego poziomu potasu są:

• Nadmierna podaż potasu w diecie ( do produktów o wysokiej zawartości potasu należą pomidory, owoce świeże i suszone, soki owocowe, rośliny strączkowe, warzywa takie jak sałata, ogórki, brukselka, czosnek, czekolada, kakao, mleko, sery białe, świeże mięso i ryby).
• Leki (suplementy potasu, niektóre leki przeciwnadciśnieniowe ) – najczęstsza przyczyna.
• Niewydolność nerek zarówno ostra i przewlekła ( co zaburza prawidłowe usuwanie potasu z organizmu).
• Nadmierne uwalnianie potasu z komórek jak w przypadku np. zespołu zmiażdżenia lub czasem w przebiegu chorób nowotworowych.
• Hiperkaliemia rzekoma spowodowana hemolizą spowodowaną długotrwałym uciskiem kończyny opaską uciskającą lub obniżonym odwirowaniem krwi.

Rozpoznanie ustala się na podstawie oznaczenia stężenia potasu we krwi. Uzupełniającym jest badanie elektrokardiograficzne, z uwagi na to, że często hiperkaliemia objawia się pod postacią zaburzeń rytmu serca. Podczas rozpoznania należy wykluczyć m.in. niewydolność nerek oznaczając poziom kreatyniny . 

Leczenie w przypadku znacznie podwyższonego poziomu potasu ze względu na powikłania groźne dla życia wymaga hospitalizacji.

Ogólnie leczenie polega na podawaniu preparatów wapnia, insuliny, terapia węglowodanami, w ciężkich przypadkach konieczne opornych na leczenie konieczna może być dializa.