Jemioła pospolita w chorobie nadciśnieniowej
Jemioła pospolita (Viscum album) jest zimozielonym półpasożytem rosnącym w Polsce na drzewach liściastych, sośnie i jodle. Posiada cenne właściwości lecznicze, w praktyce wykorzystuje się jej właściwości hipotensyjne (obniżające ciśnienie krwi).
Jemioła powoduje obniżenie ciśnienia krwi wskutek rozszerzenia naczyń krwionośnych.
Sok lub płyn doustny stosuje się:
- w stanach łagodnego nadciśnienia tętniczego zwłaszcza u osób starszych,
- w zmianach miażdżycowych, zaburzeniach krążenia mózgowego.
Wskazaniem do stosowania preparatów jemioły są również duże wahania ciśnienia krwi oraz nadciśnienie pochodzenia nerwowego.
W aptekach można nabyć bez recepty lekarskiej płyn doustny zawierający wyciąg alkoholowy ze świeżego ziela jemioły. Preparat podaje się doustnie w ilości 2,5 ml 3 razy dziennie z niewielką ilością płynu. Stosowanie zgodnie z zaleconym dawkowaniem nie powoduje przekroczenia poziomu fizjologicznego alkoholu we krwi.
Piśmiennictwo
Źródło tekstu:
- „Leki współczesnej terapii”, J.K.Podlewski, A.Chwalibogowska-Podlewska, wydanie XIX, 2009r., str. 909
„Farmakognozja”, S.Kohlmunzer, PZWL 1998, str. 129
