Anomalie tętnic wieńcowych
Do podstawowych anomalii tętnic wieńcowych zaliczamy ektopowe odejście lewej lub prawej tętnicy z przeciwległej zatoki wieńcowej, odejście lewej tętnicy wieńcowej od tętnicy płucnej oraz wrodzone wieńcowe przetoki tętniczo-żylne.
W przypadku ektopowego odejścia tętnicy, rozpoznanie powinno obejmować określenie miejsca ujścia tętnicy oraz jej korelację z aortą oraz tętnicą płucną. Należy również określić zaburzenia perfuzji na podstawie scyntygrafii lub wysiłkowych arytmii komorowych. W odejściu lewej tętnicy również konieczne jest ustalenie miejsca jej ujścia oraz określenie jej relacji w stosunku do prawej tętnicy wieńcowej, funkcji komór oraz zastawki mitralnej. W przypadku wrodzonych wieńcowych przetok istotna jest ich anatomia oraz stan tętnic wieńcowych i funkcje lewej komory serca.
W celu określenia powyższych stanów wykonuje się szereg badan takich jak: badanie kliniczne, EKG, RTG klatki piersiowej, echokardiogram z dopplerem w celu określenia przepływów, Holter EKG, angiokardiografię oraz cewnikowanie serca. Po przebyciu odpowiednio dobranego leczenia, konieczne jest stałe poddawanie się kontroli lekarskiej zgodnie z zaleceniami, jednak nie rzadziej niż raz na dwa lata.[1]
Piśmiennictwo
Źródło tekstu:
- [1] Standardy PTK „Wady wrodzone serca u dorosłych”
