Nadciśnienie tętnicze u kobiet w ciąży
Nadciśnienie tętnicze to problem około 5-10% kobiet spodziewających się dzieci i jest to zarazem jedna z głównych przyczyn śmiertelności kobiet ciężarnych lub ich nienarodzonych dzieci.
W Polsce rocznie występuje u około 30 tys. kobiet. Rozpoznaje się je u ciężarnej gdy ciśnienie skurczowe wynosi 140 a rozkurczowe 90. Ważna jest przy pomiarze pozycja pacjentki, najlepsza jest siedząca lub leżąca na lewym boku.
Według Amerykańskiego Towarzystwa Położników i Ginekologów zaleca się następujący podział:
- nadciśnienie tętnicze przewlekłe - występuje przed ciążą lub przed 20 tygodniem ciąży. Utrzymuje się ponad 6 tygodni po porodzie,
- stan przedrzucawkowy i rzucawka - występuje po 20 tygodniu ciąży, podwyższonemu ciśnieniu towarzyszy białkomocz,
- stan przedrzucawkowy nałożony na przewlekłe nadciśnienie tętnicze,
- nadciśnienie tętnicze późne występujące po 37 tygodniu ciąży lub w pierwszej dobie po porodzie.
Jeśli nadciśnienie wystąpiło u pacjentki po 20 tygodniu ciąży to po 6-12 tygodniach od porodu należy zweryfikować rozpoznanie. Nadciśnienie związane z ciążą powinno do tego czasu ustąpić, jeżeli nie, przyjmuje się, że to nadciśnienie przewlekłe i należy przeprowadzić dokładną diagnostykę. U pacjentki, które przebyły stan przedrzucawkowy należy poinformować o ryzyku powrotu nadciśnienia tęniczego przy kolejnej ciąży.
Ciąża u kobiet z nadciśnieniem przewlekłym jest ciążą wysokiego ryzyka i może doprowadzić do:
- ograniczenia wzrostu płodu;
- obumarcia płodu;
- wystąpienia stanu przedrzucawkowego;
- oddzielenia się łożyska;
- urodzenia wcześniaka.
Kobieta w ciąży, która ma nadciśnienie tętnicze musi być pod stałą opieką lekarza, który rozpocznie leczenie. Przy ciśnieniu powyżej 150/100mmHg stosuje się odpowiednie leki.
