Wszczepianie rozrusznika serca

Reklama

W przypadku pacjentów, którzy cierpią na bardzo silne zmiany akcji serca, konieczne jest wykonanie szczegółowych badań i podjęcie leczenia. Mowa tutaj o zbyt silnym spowolnieniu akcji mięśnia sercowego (fachowo stan taki nazywa się bradykardią, czyli rzadkoskurczem serca).

Nie ulega wątpliwości, że spowolnione bicie serca, spowodowane jest w większości przypadków niewydolnością bądź uszkodzeniem w przewodnictwie i generowaniu impulsów elektrycznych. Patologia ta może występować zarówno u dzieci, osób dorosłych jak i starszych.

Stan ten stanowi zagrożenie dla zdrowia oraz życia pacjenta. Jedynym ratunkiem dla pacjentów cierpiących na bradykardię pozostaje wszczepienie stymulatora serca (rozrusznika serca). To dzięki niemu możliwe jest generowanie pobudzenia, które rozchodzi się w sercu i prowadzi do jego skurczu. Stymulatory serca mogą być zakładane na pewien czas bądź na stałe.

Wszczepianie rozrusznika serca - Objawy i przebieg

Zabieg wszczepienia rozrusznika serca

Wśród wskazań do wszczepienia rozrusznika serca znajdują się m.in.: zespół zatoki szyjnej, objawowa bradykardia czy zespół chorego węzła zatokowego.

Zabieg wszczepienia wykonywany jest w szpitalu po wcześniejszym przygotowaniu pacjenta. Rozrusznik serca ma wielkość pudełka do zapałek, umieszczany jest on po lewej stronie klatki piersiowej (poniżej lewego obojczyka), pacjent znajduje się w znieczuleniu miejscowym. Pacjent otrzymuje także leki nasenne i uspokajające. W zależności od rodzaju stymulacji wszczepiana jest jedna elektroda bądź dwie. Wszczepiane są one do prawej komory lub prawego przedsionka i mają długość około 50 cm.

Cały zabieg trwa około godziny a pacjent wraca do domu po trzech dniach. Pacjent po wszczepieniu stymulatora serca musi regularne pojawiać się na wizytch lekarskich.

W przypadku gdy zauważymy u siebie zbyt częste zmiany akcji naszego serca powinniśmy jak najszybciej zgłosić się do specjalisty-kardiologa. Nie należy czekać aż ustąpią one same.