Kardiomiopatia połogowa - objawy, diagnoza, leczenie

Kardiomiopatia połogowa - Objawy i przebieg

Przyczynę powstania kardiomiopatii połogowej, upatruje się w czynnikach genetycznych (genetyczna predyspozycja), immunologicznych oraz różnego rodzaju infekcyjnych. Najprawdopodobniejszą przyczyna jest uszkodzenie kardiomiocytów, na skutek zajścia nieprawidłowej reakcji układu immunologicznego matki na antygeny płodu, wchodzą w krzyżową reakcję z komórkami serca.

Podejrzenie o rozpoznaniu kardiomiopatii połogowej, powinno być brane pod uwagę jeśli u kobiety ciężarnej bądź będącej po porodzie pojawiają się takie objawy jak: przewlekłe zmęczenie, duszności, zaburzenia rytmu serca, problemy z oddychaniem, ucisk w klatce piersiowej oraz wszelkie objawy związane z niewydolnością serca. Choroba ta jest niebezpieczna przez pierwsze miesiące od momentu wystąpienia pierwszych objawów. W większości przypadków, choroba ta wycofuje się sama.
 

Kardiomiopatia połogowa - Kiedy udać się do lekarza

W przypadku pojawienie się pierwszych niepokojących objawów, konieczne jest badanie kliniczne (dokładny wywiad z pacjentką, badanie osłuchowe oraz ocena echokardiograficzna). W przypadku podjęcia decyzji o leczeniu, stosowane są środki farmakologiczne a także inwazyjne np. sztuczne wspomaganie serca. W sytuacji gdy choroba nie ulega wyciszeniu a zaostrzeniu konieczne jest stosowanie, przed porodem większych dawek leków. Konieczna jest jednak ostrożność w stosowaniu leków z grupy inhibitorów enzymu konwertującego ze względu na ich potencjalnie toksyczny wpływ na płód. Naparstnica jest bezpiecznym lekiem zarówno w ciąży, jak i po jej zakończeniu. Przebycie w trakcie ciąży, kardiomiopatii połogowej stanowi przeciwwskazanie do ponownego zachodzenia w ciążę.