Porady specjalisty z kategorii: Rozruszniki i stenty

Każdy zabieg operacyjny, w tym zabieg kardiochirurgiczny jest bardzo dużym obciążeniem dla organizmu. Wymaga przeprowadzenia dogłębnego postępowania diagnostycznego oraz odpowiednio zbilansowanego sposobu odżywiania, który zapewni pacjentowi szybki powrót do pełnej sprawności.Właściwe żywienie w okresie okołooperacyjnym, czyli przed i po operacji jest istotnym elementem pozwalającym na zmniejszenie ryzyka rozwoju niedożywienia, pozwala na szybkie gojenie się ran, zapewnia krótszy czas hospitalizacji oraz zmniejsza ryzyko powikłań pooperacyjnych. Zapotrzebowanie energetyczne pacjenta w okresie okołooperacyjnym zwiększa się. Jednak w skutek toczącego się w organizmie procesu chorobowego, utraty łaknienia, pacjent nie zaspokaja potrzeb żywieniowych organizmu. W ciężkich i przewlekłych stanach chorobowych takie postępowanie może doprowadzić do rozwoju niedożywienia. Aby do tego nie dopuścić przed planowanym zabiegiem kardiochirurgicznym należy zadbać o właściwie zbilansowaną, dostarczającą wszystkich składników pokarmowych dietę, szczególnie bogatą w białko, które wpływa na procesy odbudowy tkanek i narządów oraz zapewnia łatwiejsze gojenie ran pooperacyjnych.

W przypadku pacjentów, którzy cierpią na bardzo silne zmiany akcji serca, konieczne jest wykonanie szczegółowych badań i podjęcie leczenia. Mowa tutaj o zbyt silnym spowolnieniu akcji mięśnia sercowego (fachowo stan taki nazywa się bradykardią, czyli rzadkoskurczem serca).Nie ulega wątpliwości, że spowolnione bicie serca, spowodowane jest w większości przypadków niewydolnością bądź uszkodzeniem w przewodnictwie i generowaniu impulsów elektrycznych. Patologia ta może występować zarówno u dzieci, osób dorosłych jak i starszych.Stan ten stanowi zagrożenie dla zdrowia oraz życia pacjenta. Jedynym ratunkiem dla pacjentów cierpiących na bradykardię pozostaje wszczepienie stymulatora serca (rozrusznika serca). To dzięki niemu możliwe jest generowanie pobudzenia, które rozchodzi się w sercu i prowadzi do jego skurczu. Stymulatory serca mogą być zakładane na pewien czas bądź na stałe.

Porada składa się z:Wprowadzenie do porady,Cel krążenia pozaustrojowego,Budowa sztucznego płuco-serca.Poznanie szczegółowych faktów dotyczących anatomii, fizjologii i patofizjologii człowieka (zwł. pracy układu sercowo-naczyniowego) oraz rozwój nowoczesnej anestezjologii, opracowanie produkcji heparyny (jako silnego środka przeciwzakrzepowego), pozwoliło na wdrożenie metody krążenia pozaustrojowego – tzw. sztucznego płuco-serca – u pacjentów z wadami wrodzonymi serca, czy też tętniakami (poszerzeniami) aorty w przebiegu miażdżycy.

W zdrowym sercu funkcje rozrusznika spełnia węzeł zatokowy, który generuje impuls elektryczny. W skład układu przewodzącego wchodzą węzeł przedsionkowo-komorowy, pęczek Hisa oraz prawa i lewa odnoga pęczka Hisa. Ten sprawnie funkcjonujący układ daje możliwość normalnego funkcjonowania w życiu codzienny. W sytuacji gdy mamy do czynienia z różnego rodzaju chorobami obejmującymi  węzeł zatokowy bądź gdy dochodzi do uszkodzenia układu przewodzącego impulsy elektryczne, bardzo często mamy do czynienia ze zwolnieniem pracy serca a nawet okresowym zatrzymaniem jego pracy. Koniecznym jest w zastosowanie tzw. rozrusznika serca.

By-passy (inaczej: bajpasy, operacja pomostowania aortalno- wieńcowego), to zabieg wykonywany u osób z choroba wieńcową, w celu poprawy ukrwienia mięśnia sercowego. Operacja ta polega na doprowadzeniu krwi do wszystkich naczyń, dzięki pomocy sztucznych połączeń pomiędzy aortą a tętnicami wieńcowymi.