Niewydolność serca

W przypadku niewydolności serca jednym z zaleceń, które otrzymują pacjenci, jest ograniczenie podejmowania nadmiernego wysiłku. Z drugiej jednak strony zdecydowanie nie jest tak, że dla pacjentów z tą chorobą serca aktywność fizyczna jest przeciwwskazana – umiarkowanego stopnia wysiłek fizyczny może wywierać bowiem bardzo korzystne efekty u osób z niewydolnością serca.

Szok, przerażenie, niepewność – diagnoza zaburzeń rytmu serca u dzieci powoduje wiele silnych emocji u młodych pacjentów i ich bliskich. Kardiolodzy jednak uspokajają: skuteczne leczenie zaburzeń rytmu serca, także w przypadku najmłodszych chorych, jest jak najbardziej możliwe. O ablacji, szansie na zdrowe i aktywne życie dla dzieci z zaburzeniami rytmu serca, mówi nowa odsłona kampanii edukacyjnej „Akcja Ablacja – Dzieci”.

Nauka łącząca fizykę z fizjologią wydaje się podstawowym zapleczem wiedzy z zakresu elektrofizjologii kardiologicznej, ale jej znaczenie nie maleje wraz z rozwojem tej specjalizacji. Gruntowna wiedza z zakresu biofizyki może mieć decydujące znaczenie dla bezpieczeństwa i skuteczności realizowanych procedur ablacji podłoża arytmii. Warto hojnie zainwestować czas w jej zgłębienie – to wspaniale zaprocentuje! – przekonuje dr n. med. Piotr Lodziński, FESC z I Katedry i Kliniki Kardiologii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego

Innowacyjne cząsteczki stosowane w farmakoterapii okazują się mieć dodatkowe korzystne działania i ostatecznie szersze zastosowanie, aniżeli pierwotnie przewidywano. Tak jest między innymi w przypadku flozyn, które początkowo były stosowane w diabetologii a obecnie znajdują coraz szersze zastosowanie w kardiologii. Przykładowo wyniki badania EMPA-REG OUTCOME przyczyniły się do dalszego rozwoju badań z empagliflozyną w populacji pacjentów z niewydolnością serca, zarówno z obniżoną, jak i zachowaną frakcją wyrzutową lewej komory. Pozwoliło to na szersze zastosowanie tej terapii – mówi prof. Małgorzata Lelonek, FESC, FHFA, kierownik Zakładu Kardiologii Nieinwazyjnej Uniwersytetu Medycznego w Łodzi, przewodnicząca Asocjacji Niewydolności Serca Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego.

– Mogłoby się wydawać, że wydłużenie życia to najważniejszy cel terapii niewydolności serca. Tymczasem z punktu widzenia pacjenta niezmiernie istotny jest wskaźnik jakości życia. Musimy brać pod uwagę nie tylko to, o ile maksymalnie uda nam się wydłużyć choremu życie, ale także to, czy nasz pacjent będzie w stanie samodzielnie funkcjonować i jak będzie się czuł na co dzień. To bardzo ważne aspekty i w terapii niewydolności serca nie wolno nam o tym zapominać – mówi prof. Małgorzata Lelonek, FESC, FHFA, kierownik Zakładu Kardiologii Nieinwazyjnej Uniwersytetu Medycznego w Łodzi, przewodnicząca Asocjacji Niewydolności Serca Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego.

Niewydolność serca jest schorzeniem, które może znacząco wpływać na codzienne funkcjonowanie chorego – pojawiająca się w jego przebiegu u niektórych chorych pogorszona tolerancja wysiłku bywa tak nasilona, że podjęcie jakiejkolwiek aktywności bywa bardzo trudne. Z tego powodu choroba wymaga właściwego leczenia, jak i postępowania pacjenta – dla wielu osób zaskakujące bywa to, że zalecane im bywa… ograniczenie przyjmowania płynów.

Niewydolność serca to zdecydowanie poważna choroba – jej objawy mogą w znaczącym stopniu utrudniać zwyczajne funkcjonowanie, a do tego w jej leczeniu może dochodzić do konieczności przeprowadzenia przeszczepu serca. Najczęściej stwierdzana jest ona u osób w podeszłym wieku, zdarza się jednak, że choroba rozwija się u zdecydowanie młodszych ludzi. Jakie mogą być przyczyny niewydolności serca w młodym wieku i co zrobić, aby ograniczyć ryzyko zachorowania?

Badania i obserwacje przeprowadzone w różnych krajach od początku pandemii COVID-19 potwierdzają, że zaburzenia rytmu serca mogą ujawniać się i zaostrzać w wyniku infekcji koronawirusowej oraz stanowić jej istotne powikłanie. Większość doniesień sugeruje jednocześnie, że pacjenci o najcięższym przebiegu COVID-19 i znaczącym nasileniu arytmii jeszcze przed hospitalizacją mają zdiagnozowane zaburzenia rytmu serca lub są obciążeni pod względem sercowo-naczyniowym, co stanowi ważny czynnik ryzyka rozwoju zaburzeń rytmu serca.

Opublikowana przez Ministerstwo Zdrowia lista refundacyjna na wrzesień nie zakłada farmakoterapii flozynami, które znacząco poprawiają rokowania i ratują życie chorym z niewydolnością serca. 

Kardiomiopatia rozstrzeniowa (ang. dilated cardiomyopathy- DCM) jest chorobą mięśnia sercowego, charakteryzującą się poszerzeniem lewej lub prawej komory lub obu komór serca, z upośledzeniem czynności skurczowej.

Serce płucne to dość obco brzmiący termin, który jednak określą pewną poważną przypadłość – mianem tym opisuje się stan, w którym dochodzi do znacznego przeciążenia prawej komory serca, skutkującego zmianami jej struktury i niewydolnością w zakresie pompowania krwi. Jakie mogą być przyczyny serca płucnego i jakie objawy mogą sugerować ten problem?

Przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP) i niewydolność serca to dwie odrębne jednostki, które jednak bardzo dużo ze sobą łączy. Mają one podobne czynniki ryzyka, jak i wspólną część objawów. Najciekawsze jednak w łączącej je zależności jest to, że jedno z tych schorzeń może nasilać ryzyko, jak i pogarszać przebieg drugiego.

Zawał serca i udar to nagłe przypadki zagrażające życiu człowieka. Niektóre z objawów mogą być podobne, jednak w rzeczywistości są to zupełnie inne schorzenia. Im szybciej osoba rozpozna zawał serca lub udar, tym większe szanse na przeżycie i wyzdrowienie.

Podczas wysiłku fizycznego dochodzi do zwiększenia zapotrzebowania mięśni szkieletowych na tlen, co prowadzi do przyspieszenia rytmu serca. Częstotliwość rytmu serca zwiększa się, aż do osiągnięcia tzw. maksymalnej częstotliwości rytmu. U osób z chorobą wieńcową objawy niedokrwienia mięśnia sercowego pojawiają się zdecydowanie wcześniej, nim zostanie osiągnięta częstotliwość maksymalna. Elektrokardiograficzna próba wysiłkowa jest niejako próbą prowokacyjną w warunkach kontrolowanych.

Tachykardia, czyli częstoskurcz serca, to groźne schorzenie, które wywołane jest skurczami z węzła zatokowego, które są nieprawidłowe, czego skutkiem jest niemiarowa praca serca. W skrajnych przypadkach tachykardia może prowadzić do śmierci.

Jak zapewnić polskim pacjentom po przebytym zawale serca szansę na dłuższe życie, dyskutowali eksperci w trakcie edukacyjnej konferencji kardiologicznej, która odbyła się w dniach 5-6 października 2018 roku w Warszawie. W trakcie debaty pt. „Jak poprawić rokowanie pacjenta z ostrym zespołem wieńcowym w Polsce w kontekście skutecznego leczenia przeciwpłytkowego” wskazywano na wyzwania w długofalowej terapii pacjenta po przebytym zawale serca, dostępne możliwości leczenia i bariery w ich stosowaniu.

Wieloletnia ekspozycja na zanieczyszczone powietrze może przyczyniać się do powiększenia komór serca, a w konsekwencji zwiększenia ryzyka niewydolności – wykazały badania opublikowane w piśmie „Circulation”.

Aspargin, bo o nim mowa, na mocy decyzji własnej, został wyłączony z obrotu na terenie Polski.

Z początkiem 2017 roku pojawiły się wieści o pierwszym wykorzystaniu nowej metody w leczeniu zastoinowej niewydolności serca. Innowacja polegała na tym, że celem nowoczesnej techniki było zwiększenie odpływu płynów ze struktur układu limfatycznego. Procedurę przeprowadzono w Stanach Zjednoczonych u 61-letniego pacjenta, którzy przez swoje problemy dotyczące czynności układu krążenia musiał być wielokrotnie hospitalizowany.

Zapalenie mięśnia sercowego to choroba, w której dochodzi do powstania nacieku zapalnego w obrębie warstwy mięśniowej serca. Skutkuje to wystąpieniem uszkodzenia lub martwicy kardiomiocytów, czyli komórek mięśnia sercowego. Najczęstszą przyczyną tego zaburzenia są czynniki infekcyjne. Choroba może wystąpić izolowanie lub stanowić groźne powikłanie innych chorób infekcyjnych, np. zapalenia gardła czy zatok. Schorzenie dotyczy każdej grupy wiekowej – od noworodków po osoby starsze, jednak obraz kliniczny w różnych grupach wiekowych znacząco się różni.