Zaloguj
Reklama

Olej kartamusowy

Autorzy: Monika Toczek-dietetyk
Izba przyjęć, rejestracja pacjentów
Fot. medforum
Izba przyjęć, rejestracja pacjentów
(0)

Olej kartamusowy otrzymywany jest z krokosza barwierskiego, rośliny astrowatej pochodzącej z Bliskiego Wschodu i Indii. Posiada złoto-żółty kolor, zawiera kwas linolowy, zaliczany jest do niezbędnych nienasyconych kwasów tłuszczowych z rodziny n-6. Dodatkowo zawiera kwas oleinowy, stearynowy, palmitynowy. Jest źródłem witamin rozpuszczalnych w tłuszczach A, E, które wykazują działanie antyoksydacyjne, neutralizujące wolne rodniki. 

Reklama

Pozytywny wpływ oleju krokoszowego na czynniki ryzyka chorób układu krążenia odnotowano już w latach 60. Jednak ze względu na coraz większą popularność wśród konsumentów kwasów tłuszczowych omega-3, olej odszedł w cień. Najnowsze badania przeprowadzone przez naukowców wykazały, że spożywanie jednej łyżeczki oleju kartamusowego może wpłynąć na zmniejszenie ryzyka chorób sercowych u otyłych kobiet po menopauzie, które dodatkowo cierpią na cukrzycę typu 2.

Naukowcy z Uniwersytetu Stanowego w Ohio wykazali, że olej z krokosza barwierskiego przyczynia się do redukcji  tkanki tłuszczowej w okolicach brzucha - tkanka tłuszczowa została zastąpiona tkanką mięśniową. U kobiet spożywających olej  w ciągu 12 tygodni poziom dobrego cholesterolu HDL podwyższył się o 14%. Zaobserwowano wzrost poziomu adiponektyny-polipeptydowego hormonu wpływającego na przemianę glukozy i kwasów tłuszczowych, a także na wrażliwość na insulinę. Dzięki podwyższeniu poziomu adiponektyny, obniżeniu uległo stężenie glukozy we krwi, zmniejszyła się oporność na insulinę. Zmniejszeniu uległ rownież poziom białka C-reaktywnego, którego podwyższone stężenie świadczy o występującym w organizmie stanie zapalnym.  

Należy zaznaczyć, że olej kartamusowy jest  olejem schnącym i po otworzeniu zachowuje świeżość przez 3-4 miesiące. Ze względu na dużą zawartość wielonienasyconych kwasów tłuszczowych, głównie kwasu linolowego, nie należy  go ogrzewać powyżej 65 stopni C. Najlepiej podawać go na zimno. Jego łagodny smak doskonale komponuje się z różnego rodzaju sałatkami i sosami. 

Piśmiennictwo

Źródło tekstu:

  • 1. Műller Sven-David, Raschke Katrin: Cholesterol pod kontrolą, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2014.

Reklama
(0)
Komentarze