Niedociśnienie

Niedociśnienie tętnicze występuje wówczas, gdy ciśnienie skurczowe spada poniżej 100mmHg. Zwykle niedociśnienie nie jest traktowane jako choroba, z wyjątkiem, gdy towarzyszy temu zaburzenie krążenia mózgowego.

Najczęściej niedociśnienie ma charakter pierwotny, dotyczy przeważnie młodych kobiet. Często stwierdza się dodatkowo u tych pacjentek małą aktywność ruchową oraz narażenie przewlekły stres. Niedociśnienie wtórne spowodowane jest przez takie schorzenia jak: niedoczynność tarczycy czy kory nadnerczy, choroby zakaźne, niewydolność krążenia, zaburzenia rytmu serca, nadciśnienie płucne, hipowolemia, hiponatremia. Niektóre leki mogą powodować spadek ciśnienia, w tym leki psychotropowe, antyarytmiczne, diuretyki.

Osobnego omówienia wymaga niedociśnienie ortostatyczne, ciśnienie jest wówczas niższe po przyjęciu pozycji stojącej, w porównaniu z pozycją leżącą. Przyczyną tego faktu jest gromadzenie krwi w obrębie kończyn dolnych i jamy brzusznej. Towarzyszą temu objawy zaburzenia krążenia mózgowego_ zawroty głowy, zaburzenia widzenia, „mroczki” przed oczami, czasem mdłości i poty. Zawroty głowy często pojawiają się w czasie wstawania z łózka czy podczas pochylania się. Często przyczyną tych dolegliwości są zaburzenia czynności autonomicznego układu nerwowego w przebiegu cukrzycy, choroby Parkinsona.

Niedociśnienie regulacyjne z kolei stwierdza się u ludzi dobrze wytrenowanych, wówczas w czasie spoczynku przewagę ma przywspółczulny układ nerwowy.

Zalecenia ogólne dla pacjentów z niedociśnieniem obejmują zwiększenie spożycia soli oraz zwiększona podaż płynów, uprawianie sportu, pończochy uciskowe ułatwiające odpływ krwi z kończyn dolnych, w czasie snu uniesienie tułowia pod kątem około 20 stopni. W przypadku gdy objawy są dokuczliwe i wymagają leczenia farmakologicznego wykorzystuje się leki sympatykomimetyczne – np. miododryna, dihydroergotaminę czy mineralokortykosteroidy.