Napady paniki a kołatanie serca i ucisk w klatce piersiowej

Napady paniki a objawy ze strony układu sercowo-naczyniowego

Napad paniki opisywany jest przez pacjenta jako ogromny strach o swoje życie oraz zdrowie. Towarzyszy mu szereg nieprzyjemnych doznań i objawów somatycznych. Lęk paniczny może doprowadzić do poważnych problemów w normalnym i sprawnym funkcjonowaniu w życiu codziennym. Nie jest on odpowiedzią na zagrażające nam niebezpieczeństwo, ani konkretne okoliczności, trwa od kilku minut do kilku godzin po czym ustępuje. Pacjent ma natomiast wrażenie, że znajduje się w ogromnym niebezpieczeństwie, ma poczucie że jest bardzo chory, wymaga pomocy lekarskiej, płacze a nawet wzywa pogotowie. Napady paniki częściej dotykają kobiet aniżeli mężczyzn, a pierwszy napad ma miejsce pomiędzy 10-tym a 25-tym rokiem życia.

Cały czas poszukiwane są przyczyny napadów paniki. Szczególną uwagę zwrócono na skłonności genetyczne (dziedziczenie), silny, długotrwały stres oraz przeżycia po porodzie, śmierci bliskiej. Pojawiają się one także w przypadku niektórych chorób jak np. alkoholizm.

Objawy paniki są kwestią indywidualną dla każdego pacjenta. W większości przypadków obejmują one układ sercowo-naczyniowy oraz oddechowy.

Do najczęściej wymienianych objawów paniki zalicza się:

• pocenie się,
• przyspieszone tętno,
• silne kołatanie serca,
• ból w klatce piersiowej,
• szumy w głowie (mogą także występować zawroty głowy),  
• problemy ze złapaniem oddechu,
• duszność,
• uczucie braku tlenu,
• bladość skóry (zwłaszcza na twarzy),
• omdlenia,
• drętwienie kończyn,
• nudności,
• obawa przed śmiercią.

Napady lęku trwają około godziny. Pojawiają się nagle, z czasem narastają po czym osiągają apogeum. Ustępują najczęściej samoistnie, choć nie ulega wątpliwości, że pacjent potrzebuje wsparcia ze strony osób bliskich.

Napady paniki, które utrudniają normalne funkcjonowanie wymagają leczenia specjalistycznego. Stosowane jest leczenie: farmakologiczne, psychoterapia oraz terapia behawioralna.