Nagły zgon sercowy

Blisko 80% przyczyn zgonu stanowi migotanie komór. Pozostałe przypadki to bradyarytmie oraz rozkojarzenie elektromechaniczne. Częstość występowania nagłego zgonu sercowego wynosi około 0,1-0,2% i rośnie wraz z wiekiem oraz zaawansowaniem choroby niedokrwiennej serca. Ryzyko nagłego zgonu sercowego wzrasta 10-krotnie u osób z licznymi czynnikami ryzyka choroby niedokrwiennej serca. U osób po przebytym zawale serca częstość występowania nagłego zgonu wynosi 5% rocznie, a u osób z częstoskurczem komorowym lub migotaniem komór przebytym w odległej fazie zawału serca wynosi aż 30% rocznie.

Czynniki ryzyka są w dużej mierze zbieżne z czynnikami ryzyka choroby niedokrwiennej serca. Inną grupę czynników stanowią wrodzone anomalie genetyczne, wśród których można wymienić zespół wydłużonego QT, zespół Brugadów, kardiomiopatię przerostową, arytmogenną kardiomiopatię prawej komory oraz wielokształtny częstoskurcz komorowy wyzwalany przez katecholaminy.

fot. pantherstock

Uważa się, że znaczny spadek aktywności przywspółczulnej i wzrost aktywności współczulnej stanowi istotny czynnik ryzyka nagłej śmierci sercowej. Ważną rolę odgrywa tutaj test wysiłkowy. Zwolnienie czynności serca o mniej niż 10/min po pierwszej minucie od zaprzestania wysiłku oznacza upośledzenie czynności układu przywspółczulnego.

Niesłychanie ważna jest prewencja nagłego zgonu sercowego. Należy zmodyfikować czynniki związane ze stylem życia – rzucić palenie oraz alkohol. Konieczne jest dbanie o odpowiedni poziom lipidów oraz przeciwdziałanie nadciśnieniu tętniczemu. Waga powinna być utrzymywana na prawidłowym poziomie. Odpowiednia dieta i aktywność fizyczna mogą więc w znacznym stopniu ograniczyć ryzyko wystąpienia nie tylko nagłego zgonu sercowego, ale i wielu chorób serca.