Migotanie przedsionków – wszystko, co powinieneś o nim wiedzieć

Spis treści:

1. Postacie kliniczne migotania przedsionków
2. Kto jest narażony na wystąpienie migotania przedsionków?
3. Mechanizm choroby
4. Niepokojące objawy
5. Czym grozi niepodjęcie leczenia?
6. Jak leczy się migotanie przedsionków?

Zaburzenia rytmu serca stanowią groźne dla zdrowia i życia stany – niestety wielu z nas bagatelizuje niepokojące objawy, uważając, że miną. Duża grupa pacjentów nawet nie wie, że ich serce nie pracuje prawidłowo. Niejednokrotnie schorzenie diagnozowane jest przypadkiem w trakcie rutynowej wizyty u lekarza. Niepokojące objawy, które mogą niepokoić, to nagłe zmęczenie osłabienie, duszności ale również zawroty głowy, omdlenia, zasłabnięcia czy nawet dzwonienie w uszach.

Postacie kliniczne migotania przedsionków 

W literaturze opisuje się następujące postacie choroby:

• migotanie rozpoznane po raz pierwszy,
• migotanie napadowe – epizod migotania trwa do siedmiu dni, po czym samoistnie ustępuje,
• migotanie „przetrwałe” – epizody migotania trwają dłużej niż tydzień, objawy nie ustępują samoistnie,
• migotanie utrwalone – długotrwałe, nie ustępuje samoistnie.

Uwaga! Migotanie przedsionków może być objawem współtowarzyszącym innym schorzeniom, np. nadciśnieniu, wadom zastawek czy niewydolności serca.

Kto jest narażony na wystąpienie migotania przedsionków? 

Ryzyko wzrasta wraz z wiekiem, dodatkowo za czynnik ryzyka uznaje się wady serca, nadciśnienie tętnicze, cukrzycę, chorobę niedokrwienną serca. Choroby płuc, nadczynność tarczycy i problemy z nerkami również uznawane są za poważne czynniki ryzyka zwiększające ryzyko zachorowania. Wśród czynników środowiskowych wymienia się spożywanie alkoholu i palenie papierosów.  Na wystąpienie migotania przedsionków narażeni są również pacjenci, którzy przebyli operacje serca, płuc czy przełyku. Wśród najczęściej występujących czynników, które predysponują do wystąpienia migotania przedsionków, zalicza się również występowanie guzów wewnątrzsercowych, zwłóknienie przedsionków, wystąpienie zatorowości płucnej, skrobiawicę, hemochromatozę, zespół preekscytacji.

Migotanie przedsionków, fot. panthermedia

Mechanizm choroby 

Kluczową rolę w migotaniu przedsionków spełniają mikroentery, czyli małe fale nawrotowe, które powodują ciągłą aktywność przedsionków. Konsekwencją ciągłego występowania mikroenetrów jest problem z tłoczeniem krwi, co skutkuje tzw. upośledzeniem objętości minutowej serca. Długotrwałe migotanie przedsionków może prowadzić do kardiomiopatii, co jest groźne dla życia.

Niepokojące objawy 

Wśród niepokojących objawów, które mogą sugerować, że mamy do czynienia z migotaniem przedsionków, zalicza się kołatanie serca, bóle klatki piersiowej, duszności, zawroty głowy, omdlenia, wielomocz, nieregularne tętno. Potwierdzeniem diagnozy jest przeprowadzenie dodatkowych badań, takich jak echokardiografia, echokardiografia przezprzełykowa, czyli TEE, RTG klatki piersiowej, wykonanie próby wysiłkowej oraz założenie tzw. Holtera.

Czym grozi niepodjęcie leczenia? 

Zaburzenia rytmu serca wpływają na powstanie zaburzeń przepływu krwi, co może zwiększać ryzyko wystąpienia skrzeplin. Jest to o tyle groźne, że skrzepliny mogą się odrywać i wraz z prądem krwi mogą przedostawać się do innych narządów, co może powodować np. zamknięcie tętnic, czego skutkiem może być z kolei choćby udar.

Jak leczy się migotanie przedsionków? 

Leczenie oparte jest na wdrożeniu produktów leczniczych, które zapobiegają powstawaniu skrzeplin. Zdarza się, że stosuje się leki zwalniające i regulujące rytm serca. Niekiedy niezbędne jest zastosowanie zabiegu kardiowersji, który przywraca prawidłową pracę serca poprzez jednoczesne stosowanie leków oraz zastosowanie elektrycznej stymulacji serca. Wśród nowych metod leczenia coraz częściej mówi się o elektrokoagulacji, czyli zabiegu, który polega na termicznym uszkadzaniu tych fragmentów serca, które wywołują zaburzenia rytmu .